Γυμνάσιο Αμπελακίων: Ιωάννης Σπηλιόπουλος. "Η φύση στο εικαστικό και ποιητικό εργο του Ιωαννη Σπηλιόπουλο 1906 - 1974" στην 3η Μαθητική ημερίδα Φιλοσοφίας".

Γυμνάσιο Αμπελακίων "3η Μαθητική ημερίδα Φιλοσοφίας".

"Η φύση στο εικαστικό και ποιητικό έργο του Ιωάννη Σπηλιόπουλο 1906 - 1974",

Στην κατάμεστη αίθουσα απο μαθητές και μαθήτριες "Δ. Μπόγρης" του Δημαρχείου Σαλαμίνας παρουσιάστηκε την Πέμπτη 6 Μαρτίου 2025, η "3η Μαθητική ημερίδα Φιλοσοφίας". Στο πλαίσιο της ημερίδας, το Γυμνάσιο Αμπελακίων Σαλαμίνας, παρουσίασε το έργο του εικαστικού Ιωάννη Σπηλιόπουλου, που φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια απο το θάνατο του.

Για πολλούς ο Γιάννης Σπηλιόπουλος δεν είναι γνωστός για το καλλιτεχνικό του έργο ευρύτερα. Υπήρξε όμως, μια πολυσήμαντη ελεύθερη καλλιτεχνική προσωπικότητα, που τις ρίζες της θα τις ανακαλύψουμε στο έργο του, στην στάση του και τη συμπεριφορά του στα πρώιμα χρόνια της ζωής του.

Απο τους πρώτους που εισάχθηκαν στην ΑΣΚΤ, όταν αυτή ιδρύθηκε το 1926. Μια δύσκολη εποχή για τη χώρα, τις τέχνες και τα γράμματα και το λαό μας, αφού η χωρα προερχόταν απο την μεγάλη Μικρασιατική καταστροφή, με 2,000.000 πρόσφυγες να προσπαθούν να επιβιώσουν, κάτω άθλιες συνθήκες και άγρια εκμετάλλευση.

Ήταν τότε που στις φτωχογειτονιές της Αττικής, που οι παράγκες των προσφύγουν με την αλληλεγγύη τους έβαζαν μόνοι τους, τα θεμέλια της γέννησης της νέας Αθήνας και των λαϊκών εργατικών συνοικιών της ( Κοκκινιά, Περιστέρι, Κορυδαλλός, Δραπετσώνα, Καισαριανή, Καλλιθέα, Ν Σμύρνη Ν Ιωνία, Ν,. Φιλαδέλφεια κα. και της πρώτης απόπειρας της αστικής τάξης, για την πρώτη βιομηχανική ανάπτυξή της χώρας, στηριγμένη στην ανοικοδόμηση της χώρας αλλά και στο φθηνό εργατικό δυναμικά, που πάντα βρίσκεται σε εξαθλιωμένους πρόσφυγες, ξεριζωμένους πο τον πόλεμο.

Σε αυτές τις συνθήκες αναπτύχθηκε και η εργατική τάξη, γεννήθηκαν τα σωματεία και οι εργατικές ενώσεις. Το νεοσύστατο εργατικό κίνημα, άρχισε να οργανώνεται, να διεκδικεί καλύτερες συνθήκες ζωής, τόσο στη δουλειά όσο και στις φτωχογειτονιές. Η ζωή της, οι καημοί της. έγιναν ποίημα, τραγούδι, ζωγραφιά, μπήκε σε κάθε σπίτι και έγιναν οι αναγκες τους αγώνας. Ετσι είναι αυτά οι μεγάλες αναγκες γεννούν μεγάλη τέχνη και μεγάλους καλλιτέχνες, αν στο λαό και για το λαό είναι η ματιά τους.

Οπως συμβαίνει πάντα, οι καλλιτέχνες, έχουν το προνόμιο να συλλαμβάνουν πρώτοι, τα μηνύματα των καιρών. Ετσι και ο Σπηλιόπουλος, συναντήθηκε στην ΑΣΚΤ μετα πιο πρωτοπόρα δημιουργικά και ανήσυχα πνεύματα της εποχής του. Με δασκάλους και συμφοιτητές, το Θωμόπουλο, το Βικάτο, το Ροΐλο, τον Ιακωβίδη και πολλούς απο τις ποιο σημαντικές καλλιτεχνικές προσωπικότητες και προερχόμενος από φτωχή αγροτική οικογένεια, ανέπτυξε γρήγορα τόσο το έργο του, την ελευθερία ως μεσο έκφρασης και να απαιτεί, να διεκδικεί και να αγωνίζεται συλλογικά, για την υποχρέωση του κράτος να αυξηθούν οι δαπάνες για την καλλιτεχνική παιδεία.

Αυτό το γεγονός, δεν άφησε το κράτος αδιάφορο. Έτσι, με βάση το Ιδιώνυμο του Βενιζέλου, το οποίο ψηφίστηκε το 1926, εκτοπίστηκε (με διορισμό), αρχικά στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης και μετα η φασιστική κυβέρνηση του Μεταξά, το έστειλε στα Κύθηρα και απο εκεί το μετεμφυλιακό κράτος, τον έστειλε με δυσμενή μετάθεση στη Σαλαμίνα. (Θεωρούταν παραμεθόριος περιοχή τότε).

Σημειώνω, πως με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία του ΕΕΤΕ, ο Ιωάννης Σπηλιόπουλος, ήταν ο πρώτος εικαστικός που εκτοπίστηκε με βάση το Ιδιώνυμο την μεταξική δικτατορία και είχε ως στόχο, να τον αποκόψει απο την κοινωνική και πολιτική δράση που αναπτυσσόταν την δεκαετία του 30 στου καλλιτεχνικούς στην Αθήνα ( Κεφαλληνός, Τάσσος, Κατράκη, Εγγονόπουλος, κλπ,) Αντικειμενικά ο Ιωάννης Σπηλιόπουλος, διαχρονικά εκτοπισμένος στο έργο του στράφηκε ιδιαίτερα σε προσλαμβάνουσες και εμπνεύστηκε το έργο του, απο το φυσικό περιβάλλον που ζούσε και το γήινο ανθρωποκεντρικό ημιαστικό τοπίο των Κυθήρων.

Η Επιτροπή Ειρήνης Σαλαμίνας, συμβολικά και με στόχο να αναδείξει το έργο του περιέλαβε στο Ημερολόγιο του 2025, το αντιπολεμικό έργο του "Οτι απόμεινε απο τη Κατοχή" και υποστηρίζει την αναδείξη του έργο του στη Σαλαμίνα, παίρνοντας υπο την αιγίδα της, την έκθεση που ετοιμάζει ο Εικαστικός Σύλλογος Ιωάννης Σπηλιόπουλος" με το αρχειακό υλικο του δημιουργού, τον Ιούλιο του 2025, στη Λαογραφική Στέγη Σαλαμίνας

Γυμνάσιο Αμπελακίων "Η φύση στο εικαστικό και ποιητικό έργο του Ιωάννη Σπηλιόπουλο 1906 - 1974",

Χθες την σκυτάλη για το έργο του Ιωάννη Σπηλιόπουλο πήγε στο έργο των μαθητών και των καθηγητών του Γυμνασίου Αμπελακίων, στην 3η Μαθητή ημερίδα συμποσίου με θέμα τη φύση, που πραγματοποιήθηκε από το 2ο Γενικό Λύκειο Σαλαμίνας, οι παρουσίασαν ως ξεχωριστή ενότητα το θέμα: "Η φύση στο εικαστικό και ποιητικό έργο του Ιωάννη Σπηλιόπουλο 1906 - 1974", εμπλουτίζοντας την παρουσιάση, με αναφορες στο εργο και το βιογραφικό του, το οποίο ήταν μερος της εργασίας τους, με την Χορωδία τους, να παρουσιαζει τα τραγουδια "Ομορφη πόλη" του Μικη Θεοδωράκη σε στίχους του Γιαννη Θεοδωράκη και "Το τραγούδι του Ουρί",του Μάνου Χατζηδάκι σε ποιηση του Νίκου Γκάτσου. Η εκδήλωση συνεχιστηκε με προβολή των έργων του Ιωάννη Σπηλιόπουλου, με συνοδεία το μελοποιημένο ποίημα "Ο τραγουδιστής¨ του Σπηλιόπουλου, απο το συμπατριώτη μας, συνθέτη και σολίστ κλασικής κιθάρας Μηνά Μπόγρη, ο οποίος παραβρέθηκε στην εκδήλωση προσθέτοντας μια μοναδική μουσική διάσταση στην εκδήλωση, ο οποίος τιμήθηκε απο τους διοργανωτές για το έργο του.

Η Επιτροπή Ειρήνης Σαλαμίνας συγχαίρει όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης, τους μαθητές και τις μαθήτριες, τους γονείς και στους καθηγητές (Ισιδώρα Μπίλια, Μιχαλη Μαμάρα, Ευγενία Κρητικού και Σοφία Μπούτση) που επιμελήθηκαν την θεματική ενότητα αφιέρωμα στον Εικαστικό Ιωάννη Σπηλιόπουλο. Στην εκδήλωση παρευρεθηκε αντιπροσωπεία της Επιτροπής Ειρήνης Σαλαμίνας αποτελούμενη απο το Τακη Βαρελά, ζωγράφο, μελος του ΕΕΤΕ και του ΔΣ του ΕΜΣΤ και προεδρο της Επιτροπής Ειρήνης Σαλαμίνας και την Μυρσίνη Πρεκετέ Γραμματέα της Επιτροπής Ειρήνης

Για την Επιτροπή Ειρήνης Σαλαμίνας, κρατάμε ως συμπέρασμα, πως η τέχνη και ο πολιτισμός, όταν εμπνέεται και αναδεικνύει των ταπεινών τα πάθη και επιστρέφει σε αυτούς, αποτελεί συστατικό στοιχείο, στη διαπαιδαγώγηση - διαμόρφωση ισχυρών προσωπηκότητων ικανών να σταθούν όρθιοι στις δύσκολες εποχές που ζούμε και για αυτό επιμένουμε πως η περικοπή των καλλιτεχνικών μαθήματων στην εκπαίδευση αποτελεί πλήγμα στη δημιουργική έκφραση των παιδιών. Η τυποποιημένη παροχή πολιτιστικής σαβούρας είναι σήμερα η κυρίαρχη πολιτική, η ετοιματζίδική fast food τέχνη, ισοπεδώνει κάθε δημιουργική σκέψη για ατομική και συλλογική πρωτοβουλία και ανάταση και δράση

Η Επιτροπή Ειρήνης Σαλαμίνας και η ΕΕΔΥΕ πιστεύει πως η τέχνη είναι γνώση, διαμορφώνει κρίση στάση, συμπεριφορά και δράση στον άνθρωπό για να ανθρωπέψει και σε αυτή την κατεύθυνση εχει προγραμματίσει πολιτιστικές εκδηλώσεις οπου συνδικάζεται η κοινωνική πολιτική με το πολιτισμό, στο πεδίο της καθημερινότητας, καλλιεργώντας μια άλλη αντίληψη για την ζωή, περα απο το κέρδος και την μιζέρια που προσφέρει αυτό το βάρβαρο σύστημα που ζούμε όλοι μας.

Με αφορμή την συμμετοχή της Μαθητικής Χορωδίας του Γυμνασίου Αμπελάκιων στη αφιερωματική εκδήλωση για να τιμήσουμε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας που διοργανώνεται την Κυριακή 9 Μάρτη στις 10:30 πμ στο Δημαρχείο Σαλαμίνας από την Ομάδα Γυναικών και φορείς του νησιού μπείτε στο site της Επιτροπής Ειρήνης Σαλαμίνας για περισσότερες πληροφορίες στο link

https://epitropieirinis.blogspot.com/2025/03/9-25.html